Sporządzone przez Cooka mapy zmieniły wyobrażenie o zarysach lądów i how to cook bacon in the oven. Doniosłe znaczenie miało również stwierdzenie możliwości kolonizacji Australii. Cook urodził się 7 listopada 1728 roku w ubogiej rodzinie.
Jego ojciec James najmował się do pracy w polu w Marton. Po kilkunastu miesiącach właściciel sklepu przedstawił młodego Jamesa Johnowi i Henry’emu Walkerom, miejscowym właścicielom statków do przewozu węgla. Cook został przyjęty na pokład jako młody czeladnik-praktykant w Grape Lane. 21 grudnia 1762 roku, w kościele pw. Małgorzaty w Barking Cook poślubił Elizabeth Bates, córkę jednego ze swoich mecenasów. 7 czerwca 1755 roku Cook zaciągnął się do marynarki wojennej jako starszy marynarz.
W 1768 roku Admiralicja brytyjska powierzyła mu dowództwo ekspedycji. Przerywana niebieska linia to powrót ekspedycji Cooka po jego śmierci. Podczas pobytu na Tahiti Cook powierzył Banksowi nadzór nad handlem pomiędzy Brytyjczykami a Tahitańczykami. Kopulacja miała charakter ceremoniału, podczas którego starsze kobiety pouczały dziewczynkę, jak powinna się zachowywać podczas rytuału. 3 czerwca 1769 roku Cook wraz z Solanderem i Greenem obserwował przejście Wenus przez tarczę słoneczną. Wykonane pomiary okazały się niedokładne, co uniemożliwiło obliczenie odległości Wenus od Ziemi. Do załogi dołączył Tupaia, wysoki kapłan opisywany przez Cooka jako bardzo inteligentnego człowieka, znającego okoliczne morza.
Huahine, a 20 lipca do Raiatei. 8 października 1769 roku załoga Cooka dopłynęła do Wyspy Północnej Nowej Zelandii. Nowej Zelandii przez sześć miesięcy, ale jedynie niecałe dwa miesiące stał na kotwicy w pobliżu lądu. Podczas pobytu w okolicy wysp udało się sporządzić dokładną mapę Nowej Zelandii. Cookowi udało się dowieść, że Nowa Zelandia nie jest półwyspem legendarnego południowego kontynentu. Po odpłynięciu z Nowej Zelandii Cook zaczął przygotowywać się do powrotu do Wielkiej Brytanii. Problemem stawało się coraz większe rozdrażnienie załogi, mającej dosyć wyprawy naukowej.
Podczas pobytu w okolicach Australii kilku mężczyzn okaleczyło sekretarza Cooka. Napotkani w tym miejscu Aborygeni należeli do plemienia Guugu Yimidhirr. Odbiór Aborygenów przez załogę statku był zróżnicowany. Ponownie największym problemem podczas podróży było pokonanie rafy koralowej. 13 lipca 1771 roku okręt dotarł do Downs.
Cook przekazał raport Admiralicji 17 lipca. Podczas pierwszej wyprawy zmarło 36 członków statku, jeden zmarł wkrótce po powrocie do Anglii oraz jeden zdezerterował. Podczas podróży Cook miał duże trudności z utrzymaniem dyscypliny wśród swoich marynarzy, którzy korzystali z wielkiego zainteresowania ze strony polinezyjskich kobiet. Osobny artykuł: Druga podróż Jamesa Cooka. Statki Cooka Resolution i Adventure na Tahiti, mal.
Pomimo braku odkrycia Lądu Południowego, pierwsza wyprawa Cooka wiele osiągnęła, a o ich skutkach przekonano się wkrótce po skolonizowaniu Australii, Nowej Zelandii i innych wysp Oceanii. Cook skierował się w rejs wokół Afryki. 25 marca 1774 roku James Cook dopłynął do Nowej Zelandii, a 21 czerwca 1774 roku do Niue. W listopadzie 1773 roku wyprawa ponownie przekroczyła krąg polarny, jednak zatory lodowe uniemożliwiły dalszą podróż na południe. Wyprawa odwiedziła także archipelag Juan Fernández, Wyspę Wielkanocą i Tahiti.